Dün Ve Gün Şiiri - Enver Battal

Kendimi eskisi kadar üzmüyorum artık
Vaktim de olmuyor zaten

Her gün tanıdığım insanların,
Tanımadığım yüzlerini görüyorum.
Şu dünyaya güvenim de kalmadı zaten.

Tanımadığım insanlara daha çok güveniyorum artık.
Onlara anlatıyorum içimdeki yangını,
Şu vefasız dünyadan hâlâ bir umudum olduğunu
Hoş, benimki de bir umut zaten.

Ama inan üzmüyorum artık kendimi.
Zaten üzecek bir benliğim de kalmadı artık,
Öyle bir gram mutluluk ile avutmuyorum da kendimi .

Ama özlüyorum bazen,
Dünü özlemeyi.