Dün ve Bugün Şiiri - Ercan Keskin

Yaklaşınca menzile değişiverir birden,
Yaşadığın hayatın eskidikce anlamı.
Aslında kendisidir,kayıverir elinden
Ayarı tutmaz olur ne yolu ne yordamı.

Eğbez eğbez kokusu sökün eden kuşları
Börtü böcek canlanan ilkbahar korosu
Şiir yazmaya yetmez söze gelmez uçarı
Kendi başına buyruk doğaçlama yortusu.

Ne akşamların pusu ne sabahların sisi
Ne rüzgârın ıslığı ne yağmurun sesi
Gecenin gölgesinde yakamoz ışıltısı
İlham almaya el vermez aşk kımıltısı

Yaklaşınca menzile hüzün kaplar içimi
Gerçek ben olmadığım hissine kapılırım
Unuturum birden yaşayarak öğrendiğimi
Var oluş sebebimdir benim yanılgılarım

Ya yanılgılarına ortak ettiğin kişi
Yanlış yönlendirdiğin hayatın gidişi
Mecrası değişen o kaderin bileşkesi
Salt seni sen yapmayan yaşamın bilmecesi

Eğer vicdanın hür akladıysan kendini
Geçmiş geçmişte kaldı yaşandı ve bitti
Bu günler ve yarınlar yaşamın tek gerçeği
Boşuna,dünün yoktur kıymetiharbiyesi.