Dün ve Bugün Şiiri - Celal Özdemir

Biz çocukken
Bizim oralarda
Müstakil evlerimiz vardı.
İç içe geçmiş bahçeleri,
Ağaçlarda akasya çiçekleri,
Çiçek gibi de sakinleri vardı
Tertemizdi insanlar.
Sular gibi berrak,
Güneş gibi sıcaktı.

Akşam yatıncaya kadar
Evlerimizin kapıları
İnsanların yüreği gibi
sonlarına kadar açıktı.
Çünkü kötü insan yoktu
Korkacak bir şey yoktu

Yoktu fazla kötü insanlar
Hepsini toplasan
Parmakla sayılacak kadar,

Yoktu şimdiki gibi
Hak yiyenler,sülükler
Gaspçılar,kapkaççılar
Yoktu bizim oralarda
Ömür çalan müteahhitler
Bankamatik önünde,
Garibin emekli aylığına
Göz diken şerefsizler..!

Celal Özdemir