Dün ve Bugün Şiiri - Fatih Suretli

Büyük hayalleri olan
Küçücük çocuklardık biz
Hayatın tozpembe yollarında
Gün oldu ağlayışlarımız susturuldu
Bir parça şekerle
Gün oldu ufaldıkça ufaldı
Koca nemrut umutlarımız yanında
Asi birer yürektik
Terkedilmiş bir kentin
Tozlu bayırlarında
Sıra sıra dağlar uzanırdı
Yürüdüğümüz yollara
Yılmazdık
İnançtı adımız bizim
Korkuları siler atardık
Tek bir tebessümle
Masmavi bir gök serilirdi üzerimize
Serin bahar akşamlarında
Kerpiç evlerin toprak damlarında uzanırdık
Boylu boyunca
Yıldızlardan öğrenmiştik
Bir arada yaşamayı
Sonra deli bir gurbet girdi aramıza
Hiçbir şey merhem olmadı yaralarımıza
Yıldızlarımız çalındı gökyüzünden birer birer
Ayazı bol kentlerin
Yamacına savrulduk
Gözyaşlarımız ile doldu denizler göller
Irmaklar silip süpürdü
Umuda dair ne varsa
Sonbahar yaprağı gibi sarardı
Talan gül ömrümüz
Sevdalar hüsran oldu ovalarımızda