Dün ve bu gün Şiiri - Adnan Yeğin

Bir fiskeyle yıkardım. Canımı sıkan dağı.
Benim sıradağları yutan yüreğim vardı.
Susamış toprak gibi içerdim şu dünyayı
Baktığım her şey benim gözlerimde batardı.

Dünya korkardı benden çatılınca kaşlarım.
Fezayı delik deşik ederdi bakışlarım
Çok göktaşı düşürdüm narama yenildiler
Nere gitsem ay, güneş peşimden gelirdiler.

Aslan kuzu olurdu bir ormana uğrasam.
Kuşlar kanatlarını çırpmazdılar uyusam.
Nehirler don akardı susardı tüm kâinat
Gençlik terk etti beni gitti bütün saltanat

Benim aslan yüreğim tenimde oldu kuzu
Bin bir hançer yarası hayatın tadı tuzu
Şu ki kızıl ırmaktır çay olur görse bizi
Böyle delice akıp kirletmezdi denizi

Korkar oldum dünyadan çatlıyor şakaklarım
Kaç yıl oldu başımı kaldırıp bakamadım
Hala tepemizde mi göz kırpışan yıldızlar
Yoksa onlarda bizi çoktan unuttu mular.

Artık yaşamıyorum adeta bir ölüyüm
Fareye saray oldum. Baykuşların gülüyüm
Tebessüm vurur beni kefenler her kahkaha
Eskimiş bir sevdanın kabrine gömülüyüm.