Dün Seni Gördüm Şiiri - Ejder Yetkin Yılmaz

Dün seni gördüm
Hayır! rüyamda değil
Aynı otobüste okula gidiyorduk
Hemen önümdeki koltuktaydın
Tanıdık yüzler arayan ürkek yeşil bakışlarınla
Dün seni gördüm
Okul bahçesinde şen şakrak bir grupta
Gülüyordun
güldürüyordun
Yeni dostlar bulmuştun kendine
Dün seni gördüm
yapayalnız bir bankta
Anneni düşünüyordun
Babanı
kardeşlerini
Ve beni
Özlem kokuyordu yeşil gözlerin
Dün seni gördüm
Ağlıyordun odanda
Neredeyim
ne işim var
benim burada diye
Dün seni gördüm
yemeğe gidiyordun
Annenin yemeklerine olan özleminle
Ve mecbur
Dün seni gördüm
Sevmediğin şeyleri sevmek zorunda oluşunu
Dün seni gördüm
Hayeller
Aşk
Gelecek
Ve ölümdü
gece muhabbetin
Dün seni gördüm
Beni düşünüyordun
Sözlerimi
Keşke diyordun
keşke onu dinleseydim
Ve gelmesem bu gurbete
Dün seni gördüm
Sınıfta anlatılanları anlamadığını
Bırakıpta herşeyi dönme isteğini
Sessiz feryadını
Çaresizliğini
Dün seni gördüm
Annenle konuşuyordun telefonda
Tembihlerini dinliyordun bir bir özlemle
Sarılıyordun ahizeye
Sanki anneni sarar gibi
Dün seni gördüm
Sevmediğin insanları bile özlediğini
Dün seni gördüm
Yatarken dua edişini
Bizleri sayıklayışını
Dün seni gördüm
Rüyanda
Hep birlikteydik yine
sabah kalkışında yaşadığın burukluğu
Dün seni gördüm
Beni anlatıyordun odandakiler
Bizi
Güzel geçen
Bazende acı günleri
Dün seni gördüm
Ama sen beni görmedin
Karşından geliyordum
Gözünün içine baktım
Tanımadın
Ben kapıda yurt bekçin
Okulda hocan
Yanında odanda arkadasın
Çevrende olan herkestim
Dün seni gördüm
Mutsuzdun
Mutluydun
Dertliydin
Dertsizdin
Endişeliydin
Huzurluydun
Dün seni gördüm
Herkeste
Kiminin montu
Kiminin çantası
Kiminin saçı
Kiminin gözü, yüzü
Herkeste bir şeyler vardı senden
Dün seni gördüm
Bugün olduğu gibi
Yarın olacağı gibi