dün seni gördüm
kurumuş bir fidana benziyordun ilk görüşte
dallarına dokunmaya ermedi cesaretim
sararmış yapraklarının dökülmesinden korkarcasına
siper ettim bedenimi hoyratça
esen rüzgara.
ve dün anladım ki imkânsızmış
esen rüzgarı durdurmak
ve her yaprağın nasibi yine bu toprak.
dün seni gördüm
hücreye atılmış mahkum gibi duruyordun sokakta
parmaklıklara tutmaya kalktı ellerim
yanına gelecek gibi oldum bir an.
ama…
sıyrılınca gözlerimden o hayal
birdenbire durdu adımlarım.
ve dün anladım ki
ne kadar istekli olsa da ayaklar
her istediğinde atılmıyor o adımlar.
dün seni gördüm
ilkbaharda akan bir nehir gibiydin
kendimi bırakmak istedim bahar kokuna.
kokunu ne kadar da özlemişim be
özlemimi yazmak istedim bağrına
ama öğrendim suya yazı yazılmazmış.
ve dün anladım ki
sonsuz nehirde kulaç atılmazmış.
dün seni gördüm
masum bir kelebek misali uçuyor gibiydin
ne baharı kutluyordun
ne de bir günlük ömrünün kıymetini biliyordun.
uyarmak istedim
kısa ömründe mutlu etmek
hayatını çiçeklerle süslemek
ve daha ötesi…
daha ötesiydi yaşatmak istediğim.
ve dün anladım ki
ömrü çok uzun olsa da
sevdası bir günlük olurmuş kelebeğin
baharlara.
dün seni gördüm
gözlerin çökmüş biraz
peki saçlarına ne olmuş öyle
ellerimi özlemiş gibi bir halleri vardı.
uzun uzun bakmaya da hasret kalmışım sana
dün hasretimi giderdim sende
fark ettin mi gözlerim dolmuş yine
biraz da solmuş o çok sevdiğin mavisi
başımı çevirip gitmeye kalktım.
ve dün anladım ki
ne kadar gidiyorum desen de ve ne kadar bitti dese de insan
bitmiyor işte
yıllar da geçse bitmiyor
aşklar da geçse bitmiyor
bitmiyor işte…
dün seni gördüm
yabancı bir kadın gibiydin karşımda
adımların karmaşıktı sanki
varacağı yeri bilmeyen kuş misali.
ama bakışların
eski aşkını görmüşçesine kaçamak.
kalbinin sesini durdurmak ister gibi
kapalıydı ellerin.
ben seni bilirim ellerini kapadıysan eğer
görmüştür beni gözlerin.
ama dün anladım ki
ne kadar sevgi dolu olsa da bakışlar
parmaklık ardında kalmaya mahkumdur aşıklar…
dün seni gördüm sevdiğim
senden konu açılınca adını unutmuş gibi yapsam da
gamzelerinden bihaber gibi davransam da
ve yıllar önce bitti dese de dilim
unutmak dille olmuyor
dilden döküleni kalp işitmiyor.
görmezden gelse de seni gözlerim
resmini yaksa da aciz ellerim
sözle olmuyor
ben dün anladım ki
bitmiyor işte istemekle
bitmiyor işte söylemekle
bitmiyor işte
bitmiyor…
(13 MART 2011-01:36)
Fatih AktaşKayıt Tarihi : 27.3.2012 02:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!