Dün rüyamda annemi gördüm,
Elinde yine aynı bastonu vardı.
Sora anama doğru yürüdüm,
Sımsıkı sarıldım boynuna ağladı.
Bana torunlarını soruyordu,
“Çocuklar büyüdüler mi” diye?
Bembeyazdı yüzü, gülüyordu,
Oturdu, koca bir ağaç gölgesine.
Arkasını dönüp “baban” dedi,
Boylu boyunca uzanmış yatağa,
“Hoş geldin” deyip, doğruluverdi.
Öptü anlımdan, oturdu toprağa.
Oysa torunları evlendi barklandı,
Her biri, çoluk çocuğa karıştı.
Ben sustukça, onlar meraklandı.
İkisi de birbirine gülüp bakıştı.
Birden uyandım kan ter içinde,
“Biraz daha uyusaydım” dedim.
Bilmezdim o dem özlediğimi de,
Çay bardağında şeker gibi eridim..
Ağladım yatağımın üstünde,
Oysa ne çok özlemişim onları.
Geçmiş birden canlandı önümde,
Bir bir geçti önümden hatraları…
2023
Kayıt Tarihi : 14.8.2023 10:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!