masamda mektupların var
başlayalım diyen kaldığımız yerden...
oysa bir zamanlar
günlerimize geceler inmez iken
sert bir rüzgardı
belki de kara bir tren
bölüşemeden gözlerimizde anıları
seni benden alıp götüren...
şimdi
ne zaman dönüp baksam geriye
sensizlik denizinde
alabora oluşum gelir aklıma…
iç yangınları yıllar sürer
derdin
yeniler kendini aşk yıllar içinde...
ah bir bilsen...
gidişinle beni kaç kez öldürdün sen...
satırlarında;
saatinin durduğunu yazmışsın
dönüş yolundayken.
özledim hep yolunu gözledim diyorsun
dem vuruyorsun bitmeyen sevginden.
dökülen onca yapraktan sonra
çöle dönen onca topraktan sonra…
vazgeç artık sende
dün, dün kalsın bugüne
arama bende kendini boşuna
sanma ki ben de kök saldın
gitse de gitmese de hoşuna
ben çıktım rüyamdan sen rüya kaldın...
20.05.1993
Aydın ÇevikKayıt Tarihi : 14.12.2005 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yoksun artık ne içimde ne de gözlerimde
bil ki duygularım yorgundu,
tükenmişti olta ucunda beklerken.
Güzel dizeler...tebrikler....saygılar...
TÜM YORUMLAR (1)