Dün Kusuyordum Şiiri - Yusuf Sinan Berber

dün kusuyordum, bu gün açıktım,
dün sular kesikti, ve bir çiçek öldü,
aklımın odaların da ki, kırık buzlar çözüldü,
yorgana yetişemeyen ayaklarım, ellerim arasında büzüldü,
ama yine de, saçlarım olmadığı için aklım hep düzgündü,
naneli bir çikletin, soğuk havayla temasın da ki,
tepkime sindeydi, ağzım da ki kelimelerin akıbeti,
çatlak dudağımdan damlayan kanla,
tüm sıcak yorgan altında titreyen ruhlar için,
bir ıslık makamı çaldım ki ağlarsın,
hiç bir ilk okul çocuğu okula gitmesin yarın sabah,
hatta gece kalkıp, çişe bile gitmesin, altına işesinler,
dün sular kesikti, ve açlıktan bir çiçek ölmüştü,
ve ben dün kusuyordum, bu gün çok açıktım,
bunların hepsi iki günde oldu,
ikisi dünde, biri bu günde,
yarın ki gün, yarın olunca, bu gün olacak,
gözlerim ölmüş çiçek için dolacak,
soğuk, bütün bakmaları ve bütün gözleri donduracak,
ama donum da çözülecek sonun da,
yeri de dolacak onun da.