Dün Kırdım Şiiri - Atilla Durukan

dün kırdım bana bakan aynalarımı,
yıkadım tüm kirlerini.
damarlarımdaki kan ile karıştırdığım,
gözyaşlarımla.
aldım karşıma kendimi,
bana anlatacakların var, dedim,
sen, ey aklım, bilgi kaynağım,
yol göster bana dedim.
yoruldım yalnızlıktan, dedim,
biraz daha bekle dedi,
neden dedim,
bir düş, belki de bir kaç resimdir gördüğün,

sen, ey yürek nedir bu hal,
sevmek, alev demek, yanmak demek,
acı demek, hasret demek,
varmısın.
varım dedi,razıyım ben,
sen ey gözler, hem derin, hem manalkı,
nasıl parlar, ışıldar dedim,
yar hayali aşkın halinden anlar.
yokluk biçak gibi kanatarak ağlatır,
sen, ey beden bina gibi yıkılışın nedendir,
vuslatını beklemeklen,
yokluğuna ağlamaktan,
rüzgarına savrulmaktan,
dagıldım.
çare nedir dedim,
sabret ve sevmeye devam et dedi.
karşımdaki ben...