Dün İçin Yarına Bugünden Düşülmüş Notlar

-Önsöz-

Oynaşan bir ışıktı söylediğimiz
Yansımaları çocukluğumuzu tüketen
Ve ben böylesi başladım bir tarihe
Yanlış bir başkaldırı belki alabildiğine...

-l-

Pervasız ama korkaktı akşamlar
Ve benliğimin künyesi
Sanki öyle kazılır gibiydi
Az ötede durur ya bazen
anılar
sızı ve korkular
renkli bayram düşleri
sonsuz büyük bahçeler
hiç gecikmemeler
hep orada olmalar
ekmek kokan en iyi sabahlar
Nereye düşsem sanki hiç dizim kanamazdı

-II-

Sonsuz bir sabaha uyanmak
Erik yüklü dallar ve evlerle çevrili kentin
Aslında Babil olduğunu bilmeden
Uyanmak yeni güne
Görmek ve görmeyi bilmek
Henüz sızısı olmayan bir yara gibi taşınırdı

-Gemiler sonsuz ve uzak
Kıyısız bir deniz gibi
Açık bir kazan ağzı
Cehennem semaveri-

Uzun bir yokluğa düşer gibi
Saklıydı acı

-III-

(Akan bir su gibi kovasını doldurur zaman)

Takvim ve kadran
Başka bir milada aitmiş gibi koşarken
Gördüm çocuk olmuşluğumun dayanılmaz hüznünü
-Ki artık eskimiştim-

Bugünün karşısına yarın
Varlığın karşısına ümit
Coşkunun karşısına telaş koydum
ve azaldım
Sözcükler
biraz eksik
biraz yanlış
ve biraz tutuk kaldılar
Sevda ve kutsallık
Hep harflerle yazıldı
ve yarına hep biraz yarım kaldı
Ve düşler çoğaltamaz artık kendini
Kent soytarıları çağdaş zaman peygamberleri
Tanımlarken nesne ve insanı
Düştüğüm her yerde
kırmızı bir leke kaldı

-IV-

Sen
Anılarımın çocuğu
Yaşamı gergefinde işleyen Meryem
düşlerimizi yitirdik
-sadece-
gergefinde Meryem'in
ve herşeyi yitirdik
O an ki gerçeği yadsıdık
O an ki şehri yadsıdık
O an ki bizi yadsıdık
O an ki dünyamızı...
ve
herşeyi yadsır gibi olduk
Ve
Sen
Ve
Bana
Öylesi güzeldi

-V-

Ve tekrar
Yarını olmayan yağmurlarda başladık
birbirimizi bitirmeye
Alabildiğine doğurgan bir zamandı bu
Ve biz kendimizi çağırdık
Hiç gelmeyen kendimizi
(Meydanlarda yitirdi soğukluğunu
geç kalmış mevsimler doğdu)
İnsan böylesi anlarda
Bir kuşatma ortasında kalabilir
Ve yıkabilir-mi-özlemlerin kalıcı çılgısını
Ki işte tam bu anlarda söylenir
Hüznün bile ciddiye alınmadığı bir çağda
Dudaklarda ancak yitik bir yaşam
sırıtabilir

-VI-

Oysa ki biz yıllarca aynı kutsallığı bölüştük.Harflerle yazılan sevdaları ve yalnızlıkları karnaval balonlarıyla süsledik.Yaşam bir düşmüydü? Sıklıkla bir düşü bitirebilirdik.Çünkü gidip gelmelerdir yaşam.Asılsız bir tarih görüntüsünü ayrıntılar süsleyebilir.Ki ancak böylesi süslü düşler süslü mezarlara yakışır...