Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
bu guzel siiriniz bana asagidaki siirimi animsatti.. yureginize saglik, dost..
Bugün yattım, Dünde uyandım
Bugün yatmıştım
düşümde görmek için seni
dünde uyandım
dünlerde sen hiç yoktun…
Dünden bugüne
bugünden yarına
yarından geleceğe kadar sevdim
seviyorum ve seveceğim
yokluğunda varlığına
varlığında yokluğuna vuruldum
aşk ırmağında yıkandım
ve sevginle dupduru duruldum
hayalinle yoğrulup
öyle çok yoruldum…ki;
Çelik halatlarla çekiyorum
vuslatın büyük gününü
içimde bir kıpırtı var ki,
uçuruyor heyecandan beni
bir kaç vakte kadar
göreceğim diye gül yüzünü…
Şimdi gene yatıyorum
gerçekte görmek için seni
Dünde uyandırma beni....
yemin ederim bu defa
asla ve asla affetmem
kendi içimde boğarım seni….
04.05.2003
BirDeli
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta