ışıkların yanmıyordu! ! !
Sokak lambasının aydınlattığı,
pencerende de yoktun.
Karanlıktan korktuğunu bilmesem,
şaka yaptığını zannedecektim.
Amacın meraklandırmak mı beni,
Nedir bilemedim?
Oysa sen,
merak edip üzülürüm diye,
hep ışıkla yatardın.
Nerelerdesin?
Bak sokak lambaları da söndü,
senden hâlâ haber yok!
Ezanlar okunmakta,
insana huzur vererek…
Bak sevdiğin simitleri satan,
O, çocuk da geldi…
Sen nerelerdesin a canım?
Salâlar veriliyor uzak minarelerden,
Davudi sesli hocalar tarafından…
Yoksa…
Yoksa…
Hadi canım sende! ! !
Böyle, böyle olur mu,
böylesi de olur mu?
Sen böyle şaka yapmazdın,
Üzülürüm diye…
Hadi ses ver, bir şeyler söyle!
Maymun de bana,
Benim sana hep dediğim gibi;
de, ne olur de artık kızmam.
İnan kızamam,
Şaka yaptım de,
Söyle ne olur, kızarsam namerdim.
Sevgim adına yemin olsun kızmam,
yeter ki ses ver.
Güneş doğdu bak!
Gazeteni de aldım;
bak atletler doping yapmışlar;
aman ne günlere geldik! ! !
O da ne?
Bu, bu ölüm ilanı da ne?
İsim benzerliği olmalı, bu…
Boş ver…
Hadi canım çaldır telefonumu! ! !
Haberini alayım! ! !
Tuuu, şarz bitiyor…
Nefes alamıyorum…
Mustafa Yılmaz
21-08-
Kayıt Tarihi : 20.2.2008 14:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüzünle hatırlarız yaşanmış günleri, ararız gidenleri. Konduramayız hiç bir kötü düşünceyi, yine de dört gözle bekleriz sevdiğimizi. Sanki bir gün, Mavera'dan çıkıp gelecek gibi...z/k
duyarlı kaleminiz daim olsun efendim,saygılar
TÜM YORUMLAR (3)