Dün gece rüyamdaydın, o hoş, mahcup halinle,
Ellerinden tutarak, gezdim ilk kez seninle.
Uyanmak istemedim, o tozpembe rüyadan,
Mutluluğu bulmuştum, geçip mavi dünyadan.
Keşke Mahşere kadar, sürseydi kavuşmamız,
Gezseydik gök kubbede, beraber yıldız yıdız.
Dursaydı kâinatta, ikimiz için zaman,
Kavuşan eller ellerimiz, ayrılmasaydı bir an.
Başka ne isterdim ki, muradıma ermişken,
Tanrı’dan tek dileğim, sevdalımsın çünkü sen.
Ne olur her gece gel, rüyama gir bekletme,
Bırakma ellerimi, sabah olmadan gitme.
Varsın gün ışıyınca, başlasın yine hicran,
Bir gün uyur uyanmam, işte vuslat o zaman.
7 Mayıs 1990-Pazartesi / Konya
İzzet KocadağKayıt Tarihi : 28.6.2011 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!