Uzun zamandır senin hayalini kuruyorum güzel kadın,
Sen, doğumumdan beri aslında her anımda vardın
Bazen kayboldun, bazen tahayyülleri aştın,
Bazen de beni acı dolu seraplara attın...
Uzun zamandır benim aklımda sadece sen varsın,
Senin ismini tekrar ediyorum, seni söylüyorum...
Ah sen... bir çöl ahusu....
Saçları en az bahtım kadar siyahtı..
Dün akşam rüyamda ben seni gördüm,
Derdini ağlıyordun akan gözyaşlarıma...
Bense her zamanki gibi iradesiz peşinden yürüdüm..
Senin hayalî yüzüne baktığım her saniye,
Anlatılmaz bir yaşamak zevki idi,
Sesini duyduğum her tahayyül de,
Benim hayatımda gördüğüm en güzel hayal idi,
Bir damla inciydi kirpiklerinde,
Sarmıştı aşkımın ızdırabı seni de...
Ve, ve en kötüsü ise,
Bu rüya hemen bitecek gibiydi...
Rüya olduğunu biliyordum ismi bana saklı güzel,
Gerçek olmasa da bir nebze o tuttuğum el,
Eskisinden daha beter olmak üzere aşkımı körükledi.
Ey nihan ufka doğru kaybolan cemâl-i civan,
Sen gözlerinde mefatih-i levh-i gayb-ı ahsen olan,
Semrâ-yı tahayyül-ü pür sûzidil...
Uyandığımda anlamadım, sen, sen neredeydin,
Bir acı haykırış: Nerdesin?
Her zamanki gibi sen hayallerimdeydin.
Esbâb-ı firkât de zulumettir çekilmez,
Senden gelen bir menfur-u hafîdir ki ruha dolmakta,
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta,
Cemalini koru, her gün rüyamda bulunmakta...
Bir zamanlar ipek saçlarımı elinle ör diyordun,
Dağları aşıp yanıma gel diyordun,
Sabır ve sebattan bahsediyordum,
Sonunda sabredemeyen yine ben oldum...
Ve geldim... Gel, gel, gel, diye yalvarırken her gün..
Ben uzak yolları geçmekteydim..
O bir arzu-i hafîydi ki;
Bir başka güzellik vardı kederinde,
Bir başka güzellikti ruhunun yası...
Dün akşam rüyamda ben seni gördüm,
Ah... Sen yok mu sen...
Yine bana kendini hatırlattın..
Ve ben uzak yollardan geçtim,
Kimi zaman raylardan kimi yayan geldim.
Ama senin olmaya gelmiştim.
O akşam senin olmaya gelmiştim,
Ruhundaki bütün özlemi dondurarak,
Bana sadece seviyorum demeni istemiştim.
Şimdi ise ne bir ümmid, ne senden gelen bir ses,
Bende bir resmin var yıllar önceden kalmış bir yüz..
Hala mutlu, hala üzgün, hala sevdalarla kemendli,
Unuttuysan yazıklar olsun,
Ah sen... Dün gece rüyamda seni gördüm,
Tabi sen bilmiyorsun...
Şimdi ben, yıllar sonra tek başımayım,
Nihân ufukta belki senden daha da gizlendim,
Geleceğin günü bekliyorum, hadı bakalım...
Çünkü inanıyorum, ben hala yıllar sonra seni rüyamda görüyorsam
Ve seni üç yıl önceki gibi arzuluyorsam,
Gelmeni, beni görüp üzülmeni,
Sonrada beni tekrardan sevmeni
Her şeyin normale dönmesini istiyorsam..
Belki sen de gelebilirsin..
Kayıt Tarihi : 3.7.2023 00:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Nihal](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/03/dun-gece-ruyamda-ben-seni-gordum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!