Dün gece istanbula seni anlattım,
gözleri dedim, geceden bile karanlık
ve yıldızlar var içinde
yıldızlardan daha parlak....
baktığında sonuna kadar
bir alevki güneş gibi
ve bir kalp çarpıntısı
martılara eş gibi
gülüşü var dedim poyraz rüzgarlar estiren
gittiğinde yağmur
döndüğünde gök kuşağı getiren
ve kokusu dedim istanbul'a
ne sen sor ne ben söyleyim,
bir nefeste çektim içime
ve artık ben böyleyim,
Gidişi var dedim birde,
okyanusta batan bir gemi gibi,
sinsi ve habersizce
onyedi ağustos depremi gibi....
Kayıt Tarihi : 15.4.2006 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!