Dün Gece Iı Şiiri - Halil Kıvrık

Sana kaç kere söyledim anne
çeyiz dantellerindeki incelik umurumda değil diye
Neden adıma akitte bulundun zavallı bir bakireye.

Güzel dostlarım..can dostlarım,
ne ölçekte tanıyanlar hatırlasın
namertlerin yarın dudakları uçukluyacak
kavram;
sevdasını bildiği ölçekte bölüşecek inancını ve sevdasını..

sana inanmam için bir ne'dedim kalmadığında
dayanaksız kalmadığın kolların;
yanın yönün
pusulanın kuzey kutbu olabilir.

Kulaklarının duymadığı meltem rüzgarı benim soluğum...
şu gördüğün bulut senin için
yağmura çözülecek s/özümün sözü olduğun için
ötesi var mı.

Kesin ölürdü ellerin yeşertmediği vahada yüreksizliğin
göz yummmalara bakışlı nedenlerin alt yalıncaksızlığında.

Aynen bu mizansendeyiz
en alttan en üst tabakamıza kadar haklısın derim
ama
itiraz edeceğim tek nokta ise!
okumak ile cahilliğin arasındaki farkta.

Dudaklarım kurudu,
bana biraz yeşillik kazandıracak sufle bırakır mısınız
ciddi olarak düşüncenizden
niye cahillerin dilini konuşur okuyanlar derim...!

Birileri;
hala takıntının aşk olduğunu sanmakta
Diyorum ki:
rüzgar toparladığı gücünde uyandırsın arzuyu ve
güne coşku doğsun her sabah..