Dün gece doğduğum evimi gördüm

Dün gece doğduğum evimi gördüm,
Ben gurbette kaldığıma ağladım,
Kapıda ki dut ağacı kurumuş,
Köksüz dalsız kaldığıma ağladım.

Bir acıdır sardı yaktı içimi,
Çok özledim kardeşimi ,bacımı,
Hiç bir ilaç dindiremez acımı,
Ne çaresiz olduğuma ağladım.

Doğup doymamış'san doğduğun yerde,
Varır yurt ararsın gurbet ellerde,
Korkarım mezarım kalır burada,
Bu garibin öldüğüne ağlarım.

Celal derki bahtımın rengi kömür,
Hasret'te yanar can değil ki demir,
Zaman ne tez geçti,kış oldu ömür,
Geçip giden baharıma ağladım.