Ey karanlık gecemin, unutulmayan rüyası,
Seni gördüm yine dün gece, ansızın.
Seni gördüm ıslak sokaklar boyu.
Karanlıkta yanan bir deniz feneriydin.
Ben kaybolmuştum karanlık denizimde,
Ve sen deniz fenerim ellerini açmıştın bana,
Bana yol gösteriyordun.
Seni gördüm yine dün gece, ansızın.
Gül bahçesinin en güzel gülüydün.
Ben sana uzanıyor, sen ise sessizce ağlıyordun.
Her yer kararıyordu. ben korkuyordum.
Ve sen ansızın boynuma atılıp,
Seni seviyorum, seni seviyorum diyordun.
Yine karanlığıma ışık tuttun, ansızın.
Ama, korkuyordum yinede.
Sen güzelliğinle büyüleyici,
Bense serserinin biriydim.
Ama yine de beni sevdiğini bilmek,
En güzeliydi! ! !
Rüya da olsa, beni sevdiğini bilmek,
En güzeliydi, yalan da olsa...
Kayıt Tarihi : 10.4.2006 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yeşil gözlü için yazdığım şiirler ona duyduğum ilgi artık o kadar kontrolden çıktı ki geceleri istemesem de hayali gözümün önüne gelirdi. Bende bu duyguları ona anltabilmek için şiir yasma isteği duydum bilmiyorum beni anlayıp anlamadığını ama ben bu şiirden sonra kendimi biraz daha açılmış hissettim. ve duygularımı içimde tutmamam gerektiğini anladım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!