Issızlığı bozan ay ışığı
Pencereden içeriye ışık saçıyor.
Baktıkça gökyüzüne
Seni görür gibi oluyorum.
Yanımda hissediyorum,
Ve sonra,
O tatlı hülyadan uyandığımda,
Yaşadığıma kahroluyorum.
(mart 1981 _Mehmet imdat Uysal arkadaşımızın şiiri)
Dost yüreklere selam olsun.
Kayıt Tarihi : 14.2.2006 18:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)