Şu gönlüme Allah aşkı düşünce,
Yönümü Mevlâya döndüm dün gece,
Aşkının narında yanıp pişince,
Nefs denen şeytanı yendim dün gece
Bu dünyanın cefasından yoruldum,
Yaradanın ol ipine sarıldım,
Tövbe ettim, zikirlerle karıldım.
Dumansız ateşte yandım dün gece.
Irmak gibi coştum, çağlayıp aktım,
Dünya sevgisini gönlümden söktüm,
Doğaya, evrene ibretle baktım,
Günah kirlerinden yundum dün gece.
Tefekkür eyledim, kendimden geçtim,
Sanki okyanusta yelkenler açtım,
Tevhitlerle birden semada uçtum,
Yerdeki gökteki bendim dün gece.
Deryalar üstünde kayık gibiydim,
Ne uyuyor ne de ayık gibiydim,
Biraz da heybetli, büyük gibiydim,
Kendimi başkası sandım dün gece.
Öyle bir yerdi ki uçsuz, bucaksız,
Ruhum aydınlandı odsuz ocaksız,
Alemi seyrettim melekten farksız,
İlahi huzura kandım dün gece.
Kayıt Tarihi : 12.1.2021 21:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!