Dün Gece Şiiri - Muharrem Pala

Sen yoktun ocağın başında oturuyordum
Biraz yorgundum arada bir uyukluyordum
Bir tanem dün gece kızım yanıma geldi
Gözlerime baktı dizlerime uzanıverdi
Babacığım dedi annemi anlatsana
Yavrum dedim ocağa bir odun daha atsana
Anne olarak çok iyi tanıyorsun anneni
Hayat arkadaşımın kalbimdeki yerini
Uzun sürecek sana bunu anlatmak
Farz oldu kulaklarını çınlatmak
Şöyle gel de biraz yanıma sokul
Sülaleye yeterdi O’ndaki akıl
Bütün sülale O’ndan medet umardı
Yardımseverdi herkese elini uzatırdı
Tavsiyelerde bulunurdu herkese
Arayanda ne huzur kalırdı ne tasa
Arayanla saatlerce konuşurdu
Nikahtan bu yana böyle sürdü
Halen kahramanım O iyi ki var
Bir de tavşan kanı çay demleyiver
Birlikte içelim sıcak sıcak
Bir odun daha at sönmesin ocak
O'ydu benim en büyük destekçim
O yanımdaysa rahattır içim
Onsuz yarım kaldım bütün değilim
O benim bir tanem her şeyim sevgilim
Nikah masasına oturmazdan evvel
Neyse oydum rüzgarın önünde gazel
Rüzgarın önünde savrulmuş giderken
Elimden tuttu aldı beni yerden
Bana iki kız bir erkek verdi
Yaşamım O’nunla renklendi
Yüzüm gülüyorsa bugün
Sayende uğramaz oldu hüzün