Dün Gece Şiiri - Özcan Nevres

Dün Gece
Bir bilsen dün gece seni nasıl özlediğimi
Yokluğunla nasıl ölüp ölüp dirildiğimi
Asker yolu gözleyen taze gelin gibi
Yolunu gözledim çıkıp gelecekmişsin gibi
İçkiye verdim kendimi unuturum diye
Bir yedi yüzlüğü nasıl bitirdim anlayamadım
Yine de kesmedi gerisi var mı diye aradım
Ne içecek içkim kalmıştı şişelerde
Ne sen vardın içtiğim kadehlerde
Yokluğun dağ gibi çöktü yüreğime
Bir hüzzam şarkının hüzünlü nağmelerine
Göz yaşlarımla hıçkırıklarımla eşlik ettim
Göz yaşlarımda boğulmak istercesine
Sızıp kalmışım balkonda farkına varmadım
Gecenin ayazı çökmüş üstüme anlamadım
Nasıl da üşümüşüm her yanım sızlıyor
Yüreğimde açtığın yara kanıyor içim yanıyor
Böylesine perişan halim kimse inanmıyor
İşte böyle sevgilim sensiz yaşanmıyor
Özcan Nevres