Dün Gece Şiiri - Gülden Işık

Dün gece yalnızlığımı giyindi sokaklar
Attığım her adımda öfkem yollara soyundu
Ne var, ne yoksa döküldü gözlerimden
Pişmanlığımı toplayan dalgalar,
kayalara savruldu.
Ve ışıklı her pencere boştu…
Seyirde değildi hiç kimse yağan karın
Oysa ben dokunarak yürüyordum
Dudaklarımda güftesini arayan bir şarkı,
tutuşmuş,yanıyordu.
Dün gece umutlarıma küskün,
acılarda çoğalıyordum.
Üşüyen yüreğimi dualar ısıtırken,
Çırpınan sevgi kırıntıllarında aşkım,
tükeniyordu.

Zonguldak.