Dün gece Şiiri - Mehmet Yağcı

Dün gece nedendir bilmem
İçim burkuldu birden
Tüm duvarlar üstüme geldi
Sanki tüm eşyalar benden
Birer birer İntikam alıyordu
Televizyon masa sandalye
Hatta yıllardır atmaya kıyamadığım
O küçücük orta sehba bile
Sorguladılar benim yalnızlığımı
Size ne diyecek oldum diyemedim
Her biri ayrı telden çaldılar saatlerce
Her biri ayrı bir bahane buldu kendince
Çekip gitmek istedim ama nereye
Boş sokaklarıda hiç sevmem zaten
Açtım penceremi birden bire
Bir tanıdık dost aradım gece karanlığında
Ne tanıdık görebildim gecenin zifirinde
Ne gelen nede giden vardı sokaklarda
İşde o an sen geldin aklıma nedensizce
Düşündüm o anda işde acaba diye
Oda benim gibi yanlız ve bu sıcağa rağmen
Üşüyormuydu sıcacık yatağında