Uyku yok
dur yok
durak yok
yorgunluk var dünden kalan.
Birgün zang ölümünden gidersem
dert etmeyin
belliydi bir itin cami duvarına siğişinden diyecekler.
Aşk;
o bambaşka bir büyü
günlerce süren işkence
teninin bedeninden soyulduğunun acısı,
tanımsız;
çığrışın kulakların perdesini yırtar ama bağırman mümkün değil
ve
bu çığlığı içine atman
türkü oluyor
bir başka türlü bu acı..
Derdimize onlarca fitil üflenirken ciğeri körüklerden sönük sönük
mutlu olmak istiyorsan eğer;
çok şey bilmiyeceksin kardeşim oralarda
buralarda
ortadoğuda.
Kimliğimi gizlemem gerek
bu kadar insanlık tembelleştiriyor cin fikri..
Kayıt Tarihi : 29.3.2011 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!