Dün gece seninle uyudum.
Başın omzumda, ellerin göğsümde…
Saçların yağmur sonrası toprak, tenin anne sütüne doymuş bebek kokuyordu.
Nefesin yaz güneşi kadar sıcaktı.
Üzerinde kar beyazı bir gecelik, ayakların çıplaktı.
Bir elim yarı açık omzunu okşuyordu, incitmekten korkarcasına.
Gözlerim tavana sabitlenmiş, mutluluktan ağlıyordum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta