Dün Gece Şiiri - Salim Çelebi

Dün gece,
kendimi dinledim
ilk kez
kendimden gizlice.
Gençken seven,
yaşlandıkça dizini döven
ben.

Hava soğuktu
kıpırdamıyordu yaprak.
Yağmur da yoktu
bulut Ayı beklerken.
Gözle görülen sema,
düşle gerilen
ben.

Hayat hiçti.
Yıllarca
yaşanmış bir geçmişti
dün gece “keşke”lerle örselenen.
Sevdalanan
ve dağlanan
ben.

Dün gece
kendimde değildim
ilk kez:
Bir başka ben vardı bende
kendini özleyen.
Zamansız öten,
zamanla yiten
ben.