Dün gece yine yalnızdım,
Üstelik kalabalıklar içinde.
Hemde en sevdiğim yanımda olduğu halde,
Yalnızdım işte.
İçimde feryatlar koparan bir çocuk,
Avuçlarımda kalbim,
Gözümde cam parçaları vardı.
Her parça kalbime saplanıp kaldı.
Kendi suskunluğuma gömülüp,
Gecenin karanlığına aktım,
Belki birazda ağladım.
Bir isyan dolandı dilime,
Göğsümü yaran figanlar koptu,
Dün gece yine yalnızdım.
Kayıt Tarihi : 18.12.2008 07:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Kızıloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/18/dun-gece-183.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!