Dün Gece Şiiri - Kadir Yavuz

Gözlerin gözlerimde sandım,
Bilemedim yıldızlara baktığını…
Aldandım yağmurun yağışına
Göremedim ıslandığını…
Islanmıştı toprak,yağan yağmurdu sebebi
Eller değil miydi yayılan sıcaklığın nedeni…
Bir liseli genç gibiydim,heyecanlı
Kalbim yerinden fırlamıştı,
Olmuştum tez canlı.
Ellerim elinde,gözlerim gülen yüzünde
Mahzun ve mahcup bakışların yüreğimde.
Dalmıştın müzikteydi,sanki kulakların
Saçların elimde kalmıştı,
Dün gece okşarken bıraktın.
Yıldızlara benziyordu,gözlerindeki parlaklık
Kalbimi ferahlatıyordu,yüreğindeki şeffaflık.
İçimi ısıtan ellerindeki sıcaklık
Ayrılırken yerini hüzne bıraktı.
Hala uyandığımda o gecenin sabahı
Yağmur yağıyordu,kaldırımlar ıslaktı.
Dün gece,yağan yağmur ve sen
Alıp götürmüştü aklımı benden.
Zaman yükün ağırlığından kamburlaşmıştı
Yağmur inadına benimle sabahlamıştı.
İçime düşmüştü bir defa nefesin
Seni unutmak ne mümkün
Hemen unutulur mu sanıyorsun
Dün geceki hatıralar…