Dün Gece Şiiri - Hasan Hüsnü Almas

dün gece
o gün ve o geceydi
yine vakitler yalnızlığımın arifesi
sensizliğin ısrarındaydı.

kulağım çalacak telefonun
hoşseda sesinde
gözlerim derin ayrıntılarda
aklım hep sendeydi,
ne telefondan bir ses
ne ayrıntılardan bir ışık
duygularım karma karışık
çünkü; vakitler yalnızlığımın arifesi
sensizliğin ısrarındaydı.

dün gece
o gün ve o geceydi
beynimi saran
seni yaşatan düşünceydi,
seni düşünmek
kızılay metrosunda raylara inmekti
ya da
kırmızı ışıkta karşıya geçmekti
çünkü; vakitler yalnızlığımın arifesi
sensizliğin ısrarındaydı.

seni düşünmek
son sigara tadında
en derin nefesti
ya da
sarhoşluğa götüren
son kadehti

dün gece
o gün ve o geceye inat geçti
senle doldu kağıt
seni yazdı kalem
çünkü; seni yaşamak
gözlerini görebilmekti
saçlarını hatırlayabilmek
sıcaklığını hissedebilmekti
anarşist eylemlere karşı
ilk gülü koklayabilmekti
menekşeyi sulayabilmek
akvaryum balığını yaşatabilmekti.

dün gece
her şeye
ve herkese inat
sadece seni yaşadım
vakitler yalnızlığımın arifesi
sensizliğin ısrarındayken...