Dün Gece Şiiri - Barış Akm

Ne diyordun içinden bir bilebilsem
Karanlık basmış evlerin sokağında
Sokak lambasının sarı ışıkları başında
Gidiş kapısından bir adım önce

Ne diyordun hiç bilemeyeceğim
Tam arkamı dönüp gidecekken
Karanlığın ilk ışıkları düşmüş yüzünde
El sallarken sana, ne söyledin gözlerinle

Aklıma düştü, soruyorum kendime
Dün gece ne diyecektin acaba
Elim asılı kaldı bir an öylece
Anlayamadım karanlık vurmuştu yüzüne

Öğrenemeyeceğim biliyorum belki mahşere
İçimde tellerin koptuğunu yaşadım dün gece
Belki dediğin, o zalim keşkelerden biriydi yine
Bilirim keşkeler mezarlığında yaşadım çınarlarca

Öğrensem de ne olacak bundan sonra
Gitme dediysen sessiz sedasız fısıltılarca
Dur seni seviyorum dediysen de
Biz bizi çoktan kaçırmışız çağlar öncesinde

O bakışın var ya ok olup saplandı beynime
Ne söyledin içinden o siyah gecede
Öylece kalakalan kestane gözlerinle
Kavuşana kadar köşeden gözlerim karanlığa

Dönüp gitmek şart olmaya görsün bir kere
Geç kalmışlık zaten yanıp tüter başımda
Bir de müebbetin mor damgası bileğimde
Seviyorum dediysen de çok geç kaldık sevmeye

barış