Dün Gece Şiiri - Nesimi Keçelioğlu

DÜN GECE

Dün gece büsbütün kainat coştu,
Yıldızlar uyandı, güneş uyandı.
Ovalar, bozkırlar bir güzel hoştu,
Ummanlar anadan doğma üryandı.

Perdesiz görünce bunca olanı,
Dünyamdan arıttım yalan dolanı,
Yürüyen, yeşeren, açıp solanı,
Görüce anladım Tanrı insandı.

Mümkünler tarifler olsaydı keşke;
Alimler arifler dolsaydı keşke;
O gece sabahı bulsaydı keşke;
Taş bile doğada yürüyen candı.

Büsbütün kavimler, büsbütün dinler,
Hayali varlıklar periler cinler,
Bir anda açıldı taş duran sin’ler,
Sanki bu evrende bir başka şandı.

Demekki Tanrı yı bulmanın yolu,
Tanrı’yla tanışlık olmanın yolu!
Gönülde gizliymiş ey insanoğlu,
Boşuna gözlerin dünyaya kandı.

Bir öküz sırtında bir semer dünya;
Gökyüzünde dönen bir kamer dünya;
Nesimi kendince muteber dünya;
Kendinden usandı, kendine kondu.