Dün gece Şiiri - Gürsel Pal

Sana gelmek istedim dün gece,
Kılıfımdan çıkıp koşmak istedim.
Geceyi yırtmak istedim sesimle,
Konuşamadım.
Bir adım atamadım.
Bağlandım kaldım.
Yaşıyamadım o anda,
İçimde ben beni öldürdüm.
Sana koşmak istedim dün gece.
Senle dolu hatıralar tek tek geçti zihnimden
Yüreğimi dağladım ayın sıcaklığında
Yıldızları kaydırdım tek tek
Gözlerimin içinde.
Yağmurlar biriktirdim gözlerimde
Bıraktım nehir oldular,
Denize kavuşmak için çırpındılar dün gece.
Sanma ki yaşıyorum.
Sanma ki mutluyum ben buralarda.
Ben her gece kendimi içimde
İnfaz ediyorum.
Oturup saatlerce yazıyorum,
Kelimelerle oynuyorum kağıt üzerinde,
Bir mumun erimesi gibi
Eriyorum içimde be canım.
Gör beni,
Duy beni.
Ne olursun duy sesimi uzaklardan.
Bak işte seviyorum seni,
Ben unutmadım seni.
Unutamam ki.
Bu çarkına yandığımının hayatı yalan.
Yaşadığım yalan.
Her şey yalan.
Sen buna lütfen inan.
Yaşadığımı sanmayasın sakın,
Yaşadığım yalan.
Meğer yaşarkende ölürmüş insan,
Gülerkende ağlıyabilirmiş.
Bu kadar ayrı kalsada bu yürek
Genede bu kadar çok sevebilirmiş.
Dün gece sana koşmak istedim
Delicesine.
Bağlandı ellerim ayaklarım.
Ama ruhumu saldım karanlığa
Seni öptüm uykunda,
Baş ucunda durdum.
Sana dokundum.
Bir damla yaş bıraktım sana
Minderine hatıra.
Ben seni bende öldürmeye kıyamadım asla,
Seni büyük sevdaların büyük anılarında yaşattım.
Ben Küçük Dünyamda seni devim yaptım.
Sana gelmek istedim dün gece
Çok ağladım,
İsmini söyledim gökyüzüne,
Sana ulaştım.
Sende yandım
Dün gece ve her gece.

Melankoli