Bir zamanların vazgeçilmezi mektuplar vardı,
İşte o mektuplar dün denilen zamanlarda kaldı.
Çoğu zaman selam diye başlanan ve selamla biten,
İşte o mektuplar dün denilen zamanlarda kaldı.
Her şey iki renk üzerine kurulmuştu ne güzel,
Riya yoktu göründüğü gibi siyah beyaz her şey,
Sandıklarda saklanırdı, çünkü o an çok özel,
İşte o resimlerde dün denilen zamanlarda kaldı.
Her şeyimizi paylaştığımız çocukluk arkadaşlarımız,
Camlardan seslenen Ayşe’lerimiz, Fatma’larımız
Kandil helvası, aşure dağıttığımız komşularımız,
İşte o dostlarımızda dün denilen zamanlarda kaldı.
Ailecek gittiğimiz açık hava sinemalarımız,
Yegane ve tek içeceğimiz olan gazozlarımız,
Arkası yarınlarımız, yada radyo tiyatrolarımız,
İşte o hasletlerimizde dün denilen zamanlarda kaldı.
Kısada olda gördüğümüz kabir ziyaretlerimiz,
Yedisinde, kırkında okuttuğumuz mevlitlerimiz,
Düğün sofralarımız, düğün yemeklerimiz,
İşte o güzelliklerimizde dün denilen zamanlarda kaldı.
Korkarım sahurlarda davul çalmayacak artık,
Bayramları ise bayram olmaktan çoktan çıkarttık,
Çocuklarımıza miras olarak bir koskoca hiç bıraktık,
Neden bizler böyle güzellikleri kendi elimizle yıktık?
21.07.2008
Mehmet DumanlıKayıt Tarihi : 21.7.2008 15:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Dumanlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/21/dun-denilen-zamanlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!