dün çok üşüdüm ilk kez titredi tenim
...
dört yanında dört gürültü içmeden uyunmuyor artık; daire kırkyedi c blok
bir bardaktan yoğurt kaşıklıyorum boşaldıkça dolduruyorum kalbimi... önümde bir kadeh rakı ve ellerim boya içinde... kasım’da sergim var, resim yapacağıma şiir yazıyorum geceleri. hayat inadına sıkıştırıyor, ben gevşetiyorum… korunaklı bir oda gibi sığınıp duruyorum sana, sense kanatıyorsun bütün duvarlarımı, şimdi adıma uygun bir kabuk bulmalıyım, boğulmamalı bu ten…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta