Dün, Bugün, Yarın Şiiri - Kadir Günaydın 3

Yarın dünlerden bugün
Gibi yeni bir dünya kuruldu
Bir gülü sevmenin bedeli yaşamak
Yaşamak, sessizliğe gömüldü
Kimse anlamasın diye kimseyi
Kimse olmadı kimsenin kimsesi
Anneler geç doğurdu yalnızlıkları
ve erken öldüler acılar soğumasın diye
Her söz ardında yılların sessizliğini
Her sessizlik çığırtkan anları kustu
İnsan, insan olduğunu düşündüğü vakit
anladı ölümü. Yaşamak suspustu!

Dün yarınlardan bugün
Gibi yerinde saydırdı gidenleri
Zarifliği ile sınanıldık barbarların
Merhametsizlerden hoşgörü bekledik
Babalar oğullarından öğrendi babalığı
Eli aşk tutan h(er) kişi aldandı, değişmeyen ne kaldı.
Kimileri seni hayatta tuttu, öldürdü kalbindeki

Bugün
Ümidini kırdı yarınların
Kapıldı dünün tuzağına
Dikeni battı yaşamanın, yanan gül sandı