Dün, bugün, yarın. Şiiri - Didem Can

Dün, bugün, yarın.

İnsanlar zaman kavramından kurtulup ta kendilerini yaşamaya başladıkları zaman geride tükettiklerinin değerini çok geç anlarlar.

Dün. Uygulamaya koyduğumuz yada koymadığımız ne varsa artık bir kalem çekilmiştir üstüne. Pişman olmak yada olmamak bir inisiyatiftir. Ders almak yada aynı yolda yürümek için inat etmek kişinin kendi becerisidir. Daha iyi niyetli bakış açısı yaratmak ise kişinin kendinden gelen bir şeydir. Ki bu konu; kişinin toplumda kendi olduğu yere baktıktan sonra göreceği şeydir.

Bugün. Elimizde sakladığımız değerlerin nasıl yönlendirebileceğimiz anlık andır. Çok değerlidir. Çok masumdur. Acilen bir şeyler yapılması gereken andır. Ama çok değerlidir. Geri dönüşünüz olabilir ama tamir edemezsiniz belki. Sarf edilmiş emek, kullanılmış kelimeler, incittiğiniz yürekler bir bir aklınıza geldiğinde içiniz burulmaz belki. Sadece “Tamir edebilir miyim? ” diye düşünürsünüz. Ama çok kıymetlidir bugün. Harcamaya gelmez.

Yarın. Geleceğinizin ufakta olsa habercisidir. Haber vermekle kalmaz, kafanıza dank diye vuruverir. Ama anlamazsınız yarını. Belki uzak dersiniz ama çok yakındır yarın. Siz kendinizi uzaklaştırırsınız kelimelerinizle yarını. Hitap tarzınızla, duygularınızla v.s.. Ama yarını harcamayın. Dikkatli olunuz çok derindir yarın yutuverir. Elinizdekileri çalıp gider. Aman ha.

Harcamadığınız düne, bugüne, yarına selam olsun.