Dün
Bugüne benzemez
Bugün yarına.
Her gün
Başka bir gündür,
Sakın unutma.
Kayıt Tarihi : 1.10.2003 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dün
Bugüne benzemez
Bugün yarına.
Her gün
Başka bir gündür,
Sakın unutma.
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Dün, Bügün, Yarın Şiiri - Günay Aktağ
Şiir ID : 108614 - 7 Şubat 2025 Cuma - 04:52:11
Bir zamanlar sevgiyle evlenmiş
İki genç vardı...
Başta çok mutluydular,
Evlenmek için nice zorluklara
Göğüs germiş, aşmışlardı.
Genç yaşta yapılmış evlilik mi?
Etrafın baskısı mı bilinmez...
Mutlulukları gittikçe azalmıştı.
Ama ortada bir çocuk vardı(!)
Baba gittikçe evden kopuyor
Sorumluluklarını yerine getirmiyordu
Anne tüm gücüyle çırpınıyor
Yavrum babasız kalmasın diyordu
Hakaretler, kavgalar, kalp kırışları
Kavgalar ve dövüşler
Çocuk bile olsa bunlar ortadan kalkmıyordu
Anne didiniyordu çünkü çocuğunu düşünüyordu
Etkilensin yaralansın istemiyordu
Baba annenin tutumunu,
Çocuğunu umursamıyor
Israrla kavgalara devam ediyordu
Birgün kahvaltıdaydılar
Kavgayı herzamanki gibi baba başlattı
Çocuk masadan kalkmış
Kanepenin üzerine çıkmış oturuyordu
Hem onlara bakıyor Hem ağlıyordu
Kavga dövüş ile sonuçlanıyordu
Baba sinirinden tabak ve bardakları kırıyor
Kapının kolunu zorluyor dolapları
Açıp kapıyor gürültü yapıp
Bağırıp çağırıyordu
Anne çaresiz ağlıyordu
Tek kelime söyleyecek dermanı yoktu
Bitmek üzereydi tükenmişti adeta
Yeter bile diyemiyordu hep susuyor
Susuyor susuyor yine susuyordu
Yuvarlandığı yerden kalktı
Yatak odasına gitti eşyalarını topluyordu
Baba bunu ister gibiydi sanki
Hiç sesini çıkartmıyordu
Çocuk hala kanepedeydi ağlıyordu
Elinden birşey gelmiyordu ki bi-çarenin
Evet ben annemle gideceğimi biliyordum
Bitmişti artık bunu hissedebiliyordum
Ve aslında öylede istiyordum
Kapı kolu, dolap, bardak ve tabaklar
En önemlisi kücük Derya'nın kanayan yüreği
Bu ayrılığın 5 zavallı şahidi....
Harika dizeler harika yürekten kutlarım
TÜM YORUMLAR (7)