Dün-Bugün Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Dünkü düğün dernek bugün de aynı,
Nazlı gelin yüzün allıyor gene…
Akikler süslemiş ak gerdanını,
Tatlı dilleriyle ballıyor gene.

Cemreler düşerken, bahçeyi bağı,
Mor sümbül açılmış koyağı dağı,
Azrail elinde kara orağı…
Miadı dolanı dallıyor gene.

Gaipten haberi alan olmadı,
Feza da hayatı bulan olmadı,
Dünyaya bir direk kalan olmadı,
Medyumlar her şeyi fallıyor gene.

Makam mevkilerde gözü olanlar,
Taklalar atıp da kaba dolanlar,
Menfaat çarkında günü solanlar,
Hep birbirlerini kolluyor gene.

Uydular sarsa da dört bir yanını,
Duysa da tekniğin adın sanını,
Üzülse kahrolsa sıksa canını,
Mehmet emmi atın nallıyor gene.

Sanal dünyalara mesaj uçuran,
Her şeye inanıp aklın kaçıran,
Linklere tıklayıp yolun şaşıran,
Aşıklar mektubun pulluyor gene.

Fikirsiz, zikirsiz, boş eserleri,
Dik başlı yürüyen ahmak serleri,
Düzenine isyan eden yerleri,
Şanı yüce Rabbim sallıyor gene.

Yollar kaymak gibi asfalt kaplandı,
Bir motora üç yüz beygir toplandı,
Medeniyet oku kime saplandı?
Angutlar sağımdan solluyor gene.

Dün nasılsa bugün aynı oyunlar,
Fesada fitneye düşen boyunlar,
Meleşip dururken mazlum koyunlar,
Hasetçi itlerin yallıyor gene.

Nerede mazlum var kucak açarak,
Savaştan zulümden yorgun kaçarak,
Elinde olanla yardım saçarak…
Gönlünden geçeni yolluyor gene.

29.02.2016/Kahramanmaraş.

Dost Kalemlerden;

Arşın ki çivisi çıkmış yerinden
Tutulmuyor kır atların geminden
Tat kalmadı çayın bile deminden
Çalan birbirini kolluyor gene

Dünya aynı dünya yiyen bitmiyor
Koltuğa oturan kalkıp gitmiyor
Uçup gitti kira maaş yetmiyor
Kaymağı yiyenler doymuyor gene......Bülent BAYSAL