Çocuk şiirlerimde hep melekler gibi uçmuşum
Nedense pembe olmuş avuçlarımda bulutların rengi
Papatyalardan fallar açmışım seviyor sevmiyor diye
Çocuk aklımla oturup çocuk sevdalarıma yanmışım
Ekmek derdi yok ekmek bekleyen yok karınlar tok
Hasreti yaşamak bir yana gurbetten haberim yok
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
