İnsan kalabalıklarının ortasından,
İnsansız yalnızlığımla süzülüyorum.
Gözüme değen gözler görmüyor,
Baktıkları bedenden çok uzakta olduğumu…
Usulca oturuyorum bir denizin en kıyısına,
Kıyı farkında bile değil ağırlığımın…
Seyrine daldığım denizin mavisi gölgeleniyor,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Yüreğinizin feri asla bitmesin.Çok hoş olmuş.Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta