Güneş guruba düştü, bu gün, düne varmakta zaman.
Her ne varsa ana dair, sindirerek yaşamak lazım.
Elden kaçmadan bu gün, sindir her ne ise yaşadığın.
Duymakta isen, bir serçenin, mutluluk saçan sesini,
Bir de, gölgesinde oturmakta isen, o yaşlı çınarın,
Gün düne varmakta, az kaldı kesilecek nefesi.
Yaşa her anın zerresini, giden gün gelmiyor geri,
Dün bitti, oldu onca yaşadıkların, hatıralara namzet.
Her anını sindirmiş ol, İçin de mutluluk vardı farz et,
Farz et, en muhabbetinde olsun gün, çünkü düne varmakta gün.
Eserken en melteminden anın, rüzgârından nefeslen,
Guruba düşmeden zaman, olabildiğince muhabbetten nimetlen.
Çünkü bitti zaman, yaşadığın anlar, geride hatıra olarak kalacaklar.
16.08.2017
İlhan Keskin
Kayıt Tarihi : 18.8.2017 00:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Keskin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/18/dun-bitti-bu-gun-var.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!