Dün Bir Çocuk Ölmüşse Şiiri - Ergün Keleş 3

Ya gözlerim görmüyorsa odamdaki şeytanı?
Ya arif değilsem
ve bunu hiç bilmemişsem?
Ekmek aslanın ağzında değilse
ve yaşamak için almamışsam ölümü göze?
Ya hiç ölmemişsem?
yeniden doğmamışsa aklıma öfke?

Dün bir çocuk ölmüşse
fotoğrafta görmüşsem
Nasıl yaşayacağım acıyı dert etmeden?
Keder dalga değil ki okyanusta kaybolsun

Ya sesler gelmiyorsa kapımın eşiğine?
Hiç duymamışsam avludaki düşmanı
Nasıl da avare insan..
Ölmek için Gazze'ye mi gitmek gerek?

Eskiler hep daha güzelmiş
Her baba oğluna bunu söylemiş
Sonra birileri sokağımıza girmiş
Kapital , kişiyi de kendine benzetmiş
Kişi romanın en ağır cümlesiymiş
hiç bilmemiş
hiç bilmedim

Ben nereye kaçsam insanım
Ama sustuklarım öyle derin
öyle umarsız ki başım
Cebimdeki bana kalmış
kabirde harcamışım

Ya yazmıyorsa şiir savaşın mısrasını?
İçmediğim çorba yakmamışsa yüzümü?
Nasıl da giymişim gibi ateşten gömleği
şarķılar söylemişim
En sevdiğim renge karar vermişim
Sonra düştüğü yeri yakmış ateş

Yaşamak nasıl da elzem bana..
Bu son mudur bilmeden sevdiğime sarılmak
Kokuların içinden kan kokusu almadan
Anadoluda doğmak..