Dün akşamla gece arasında

_ Yalnızlık
bir yağmura benziyordu
itiraflar sökmek isteyen

korku
hep pusudaydı
gömmek için dizlerime dek gövdemi gönül sürgününe

ıslak süpürgesiyle anıları yok eden
sıkıntılı yüreğimden.

_ Dosttuk
sadece ay
sen ve ben

şimdi hangi yangın
hangi korkuyum ben
ay ışıklarında hangi ateşler kışkırtıyor beni kendi dışıma

dün akşamla gece arasında
yalnızlık gölgelerimizden fazla değildi.