Dün akşam'mıydı neydi..!

Ayrılırken,
Benim gözlerim kan kusuyordu;
Birşeyler düğümlenmişti boğazıma
Dokunsalar hıçkıracaktım,boğuk boğuk.
Neye yarar,yumuşatırmı taş kalpleri
Ilık tuzlu göz yaşlarım.

Ne hayaller kurmuştuk,mutluyken.
Tüm üzüntüleri atacaktık bir yana
Beyaz bir evimiz olacaktı
Bahçesi,havuzunda kırmızı balıklar
Dünyaya haykıracaktık,ardından.
Biz mutluyuz diye.

Oysa bulmadan kaybettik pembeyi
Simsiyahlara boyandı düşlerimiz.
Ne olur ortak olma dünyama Fatoş.
Akların karaya boyanmasın benim gibi.
Mutluyduk.
Dün akşam'mıydı neydi.

(Ankara 1974)