Dün akşam yine benim,
Yollarıma bakmışsın
Aslında ben hep senin ile,
Denizlerde idim.
Biteviye.
Sahillere adını yazdım.
Çakıl taşları,şahit
Seni nasıl beklediğimi
Gün batımında.
Nasıl özlediğimi geceler boyu
Seren direklerinde
Rüzgara ortak çığlık çığlık
Seni çağırdığımı
Nasıl özlediğimi her akşam.
(Rijeka 2012)
Kayıt Tarihi : 31.1.2014 13:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biz deniz adamları çoğunluk ile duygularımızı yalnızlığımız ile paylaşırız. Birde adımız çıkmıştır hani. Her limanda bir sevgili. Bu yanlıştır. O kadınlar sevgilimiz değildir her deniz adamının gönlünde bir gerçek sevgili yatar uzanamadığı erişemediği özlediği sevdiği yalnızlığında kendisini kendisi ile paylaşır tek bir sırdaşı vardır bunu kendisi bile bilmez. Deniz! . Her sırrını paylaştığı küfrettiği gözyaşlarının damlalarının kaybolduğu terli yüzünü tuzlu suyu ile yıkadığı deniz'in nasıl bir sırdaş sevgili olduğunu kendisi bile bilmez. Hep anlattıklarını deniz fırtınaları ile siler kaybeder derinliklerine gömer. Onları oradan kimse alamaz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!