Dün;
Yeni çizikler yokken kalbimizde,
Son darbeleri yememişken henüz
Dünyaya umutla bakabildiğimiz gündü.
Dün;
Sanırdık ki onlar da bizim gibi üzgündü.
Oysa çok sular akmış, herkes yol almış,
Bizim masum yüreğimizle kaldığımız gündü.
Dün;
Şifresiz yaşattığımız duygularımızı,
kayıtsız şartsız sevgilerimizi,
karşılıksız verdiğimizin son günüydü.
Dün;
Sevilene gönülden güldüğümüz,
Söz verip de sözümüzde durduğumuz,
Sözümüz için öldüğümüz gündü.
Kayıt Tarihi : 14.11.2009 22:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müge Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/14/dun-75.jpg)
düşündüren derinlikte nefis bir çalışma...
anlatımı akıcılığı ve tekniği ile başarılı nefis bir çalışma...
saygılarımla kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (1)