Dün Şiiri - İlknur Er 2

Fiziksel yollarla bağlanmıştık seninle
Şimdi kimyasallarla bile ayıramazlar bizi.

Ellerin değdi ellerime
Ve gözlerim intihar etti!

Dün gece kollarında uyudum üşüyerek
Bir güvercin kadar ürkek bıraktım sana sesimi.
Dün gece öyle bir öptün ki beni
Talan edilmiş bir ülke gibi darmadağına çevirdin bu şehri.

Omzuna yatmalıydım ben
Ve sen hiç çevirmemeliydin gözlerini -bilekleri kesik- gözlerimden.

Dündü ve ben hiç olmadığım kadar küçüktüm karşında
Aciz bırakmıştık dünyayı üzerimize düşen tüm gölgelere inat.
Çok sular aştık seninle değil mi?
Çok yalnız bırakıldık…
Oysa ne çok sebep vardı
Bu yalnızlığın katil olmayı bekleyen!

Ben;
Gözlerine sabun kaçmış bir bebek kadar sulakdım hep.
Sense;
Kurak tenini sulamamı beklerdin.
Çok geçmedi, kök saldın avuçlarıma
Parmak uçlarımda tohumlarını bıraktın.
Seni büyüttüm ben içimde bir gecede
Güvercinlerimi vakti gelmeden göçe zorladım!

Ve evet, dündü
Ben bir yarımı sende bıraktım!